ای که حرف همه عالم شده آوازه ئ تو
خودم و دوست دارم, اما نه به اندازه ئ تو
فرق بین تو و این آدما فرق شب و روزه
تو همون شعله ئ سبزی که تو لحظه ها میسوزه
بی تو دنیا ها تماشا ندارن
شبا دلگرمی به فردا ندارن
تو اگه جاری نباشی مثل رود
قطره ها راهی به دریا ندارن
تو بخوای...زشتیا زیبایی میشن
شبا مثل روز تماشایی میشن
زندگی رو اگه دوست داشته باشی
لحظه ها  دشمن تنهایی میشن
ای که حرف همه عالم شده آوازه ئ تو
خودم و دوست دارم اما نه به اندازه ئ تو
شایدم تو مال دنیاهای دیگه باشی
تو یه  خورشید دیگه...یه کوه نور دیگه باشی
میون این همه ناباور و بی حوصله...شاید
تو برای دل من سنگ صبور دیگه باشی
ای که حرف همه عالم شده آوازه ئ تو
خودم و دوست دارم اما نه به اندازه ئ تو
                    
                                                   محمد علی بهمنی