رویا

دلم رویا می‌خواهد، انقدر زیبا و خواستنی که دوباره جوانم کند و پر از شور و شوق... که زندگیم را زیبا و پرانگیزه کند و مملو از چیزهای نو و تازه؛ که برایم شود هدف و آرمان و مجبورم کند برای رسیدن بهش مدام تلاش کنم و تلاش کنم! 

دلم رویا می‌خواهد انقدر وسیع و گسترده که دلتنگی جرات نکند از یک فرسخیم رد شود؛ که جهان دوباره برایم سبز و رنگی شود؛ که مثل دخترک نقاشی ارغوان رو به پنجره ی رویا دراز کشیده، دستها را زیر سر گذاشته و غرق شوم در عالم رنگی رویا؛ درست به همان اندازه شاد، بی‌‌قید، بی‌خیال و پر از آرامش!  

دلم رویا می‌خواهد برای بودن، برای زندگی و برای خیلی چیزهای دیگر که نه اینجا مجالیست برای گفتنش و نه اصولا دوست دارم به زبان آرمشان... تو همین قدر بدان که دلم رویا می‌خواهد زیاد ولی مغزم بلنکِ بلنک است... تهی از هر فکر و احساسی و در قلبم خلاء بیداد می‌کند!    

 

پ.ن. یکی نیست به این خانمه بگوید بابا جان من تو می‌خواهی حرف بزنی خوب بزن ولی دیگر چرا مخ مردم را به کار میگیری؟! ده نفر دیگر هم به جز من اینجا وجود دارند تو چرا گیر داده‌ای به من تنها! انقدر وسط حرفهایم وِر زد و ور زد که به کل رشته ی کلام و احساس از دستم خارج شد وگرنه این پست خوب از آب در می آمد ایف این وروره جادو مجالم می‌داد!!!

دل اگر دل باشد...

دل اگر دل باشد که می‌داند تو همیشه و هر کجا کنارشی و مراقبشی. دل اگر دلی باشد که نلرزد، که نتپد، که نشکند، که سرد باشد که دیگر دل نیست تو بخوانش سنگ! اما دل اگر دل باشد می‌داند باید بلرزد، بتپد، بشکند، خالی شود و گرم شود چون تو هستی... تویی که همیشه و هر کجا کنارشی و مراقبشی؛ و اگر لرزید، تو آرامش خواهی کرد، و اگر تپید تند و بی‌محابا، باز یاد تو و امید به کرم تو آرمش خواهد کرد؛ و اگر شکست، او خوب می‌داند تو یار بی‌کسان و تنهایانی، و اگر خالی شد، عشق و محبت تو پرش خواهد کرد، و اگر سوخت از جور زمانه، باز می‌داند که هم تو تسکین دهنده و آرام جانشی! دل اگر دل باشد می‌داند تمام رازهای مگویش را تو شنوایی بی‌آنکه نگران قضاوتت باشد! دل اگر دل باشد باکش از عاشقی نیست، به امید تو می‌زند به دریا و یاعلی گویان آغاز می‌کند عاشقی را... 

دل اگر دل باشد که می‌داند تو همیشه و هر کجا کنارشی و مراقبشی. 

 

پ.ن. خوب آدیمزادست دیگر... گاهی ممکن است برای بار هزارم حتی نظرش عوض شود به جان خودم