بهار و زمستون...

من نمیفهمم چه معنی داره یه نفر اینهمه حرفای خوشگل خوشگل بلد باشه و من بلد نباشم؟ چه معنی داره من حرفای اون یه نفر و بخونم و همینجور مسخ شده بمونم؟ راستش تازگیا دارم نوشته های نادر ابراهیمی و میخونم و... خیلیییییییی قشنگ مینویسه...به نظر من البته...( تو هم مگه دست خودته باید خوشت بیاد...دهه!)...الان میخواستم حرفای خودم و برات بنویسم ولی راستش و بخوای چشمم افتاد به کتابش و خوب دیدم داره بهم چشمک میزنه...دلم طاقت نیاورد...بازش کردم و ...نوشته های خودم از چشمم افتاد...حس کردم نوشته هام به همون پیش و پا افتادگی نوشته های شمسی خانمه...پر از غلط غولوط...یک قسمت از کتاب و انتخاب کردم و برات مینویسم...امیدوارم تو هم مثل من از حرفاش خوشت بیاد...(پارازیت...ولی خونت گردن خودت اگه تو هم به همون نتیجه یی که من در مورد نوشته های خودم رسیدم...برسی...گفته باشم...)
                               ***************
حق است  بهار را یک آغاز پر شکوه بدانیم;نه تنها به دلیل رویشی خیره کننده : امروز,بوته ئ سبز روشن;فردا غرق صورتی گل محمدی,امروز,یاس بسته ئ خاموش;فردا سیلاب نوازنده ئ عطر.نه فقط به دلیل این رویش خیره کننده,بل به علت حسی از خواستن,طلبیدن,عاشق شدن,بالا پریدن,فریاد کشیدن,خندیدن ـ برادرت شادمانه میخندد و از ته دل فریاد میکشد ـ شکوفه کردن,باز شدن روح.....
بهار , پیش از آنکه حادثه یی در طبیعت باشد , حادثه ییست در قلب آدمی.
و پیش از آنکه در طبیعت , محسوس باشد, در حسی انسانی وقوع میابد.
این , در بهاران گل نیست که باز میشود , گره های روح انسان است.



در باب آن زمستانهای خوب , زمانی , باز با تو سخن خواهم گفت :
تا کمر در برف, در کوهپایه های پلنگ چال , کلاهک چال , اذغال چال, و همه ئ چالهای عالم... من اینجا از فصل سخن نمیگویم , از روز میگویم : شنبه یی که دوست ندارم ابتدای هفته باشد ( پارازیت...آخ گفتی)و بعد از جمعه یی آمده باشد که شادمانه دویدن و کودکانه زیستن خسته مان کرده است ; اما نه دلخسته....

                               *****************
نگاه کن !
بعد از اینهمه سال
من هنوز بسیار جوانتر از آنم که عاشق نباشم
و بچه تر از آن که اسباب بازی نخواهم.
دلم لک زده برای یک ماشین کوکی خوب
واقعا خوب
که با یک سراندن
تا آن سر دنیا برود
                            تا برف ترین برف
                                            بالا ترین بالا
                                                   آسمان ترین آسمان ...
       
                                                                             نادر ابراهیمی