وای چه هوایی ... الده همونچه خودش میدونی ... سرد ... ملس ... شوژناک ...مامان ...با ده دقیقه قدم زدن تو این هوا بسرعت قندیل میبندی ...ولی من یه وز سرد این باد و به صد تا شرر داغ و گدازنده ی تابستون نمیدم...دلم میخواد وقتی هوا اینجوریه فقط فکرای خوب خوب بکنم ...یه آهنگ ملایم هم بذارم و بعدش هی بنویسم و بنویسم  و لذت ببرم ...خودم با خودم خلو ت کنم و به خاطرات خوب گذشته و لحظات زیبای آینده فکر کنم ... خیلی از تصمیمهای مهم و دوست دارم فقط تو این هوا بگیرم و خلاصه خیلی چیزای دیگه ...ووووییی یخ کردم ... به قول طرف چه شوژی میاد ...آخ جون
                                                 ***
گفت هر چیزی را زکاتی است و زکات عقل, اندوه طویل است.
                                                                                 فیض عیاض
(پارازیت ... من مبینم همش اندوهگینم ...نگو عقل زیاده ...)
                                                 ***
دور حوض آبی وسط باغ چهار تا درخت انار بود , اما فقط سه تا از آنها میوه میداد . پدر بزرگ فکری کرد و به مادربزرگ گفت: فردا صبح صدایت میزنم بیا پیش درخت , من میگم میخواهم درخت را ببرم چون به بار و برش امیدی نیست, شما ضمانت کن که درخت را نبرم و بگو سال بعد حتما میوه میدهد.
فردا مادربزرگ ضامن درخت شد و سال بعد درخت حتی بیش از سه درخت دیگه انار داد.
                                                 ***
یک سال پیش چنین روزی
چنین روز دلفروزی
این وب بلاگ دنیا اومد...
                                       ***  تولدش مبارک  ***