...

الان از اون وقتهاست که نمیدونم چی بگم ولی یه عالم حرف دارم , نمیدونم چیه ولی دلم بدجور هوسش و کرده , نمیدونم کی ولی دلم براش خیلی تنگه , نمیدونم چرا ولی خیلی غم دارم , نمیدونم کی ولی منتظرم اون روز برسه , نمیدونم چطوری ولی دلم میخواد برم یه جای دیگه , نمیدونم میشه یا ... ولی کاشکی بشه , نمیدونم ولی ...
                                                                ***
چنانت  دوست  می دارم
                                   که گر روزی فراق افتد
تو صبر از من توانی کرد و
                                   من...صبر از تو نتوانم
                                                                ***
دوشنبه شب رفتم کنسرت عصار . ضد حــــــــــــــالی بخوردم ... ضد حــــــــــــــالی بخوردم ; از راه دور و چپ و چوله و پر ترافیک و خطرناکش نمیگم  از سالن کوچیک با امکانات کمش , از صندلیهای پلاستیکی لق لقوش نمیگم ( دیگه از قدیم میگند : هر که طاووس خواهد پای لزرش هم میشینه!!!) ولی اصلا اون چیزی نبود که انتظارش و داشتم کنسرت پارسالش خیلی زیبا بود ... خیلی گیرا و دلچسب بود ...خیلی , خیلی بود ... اما امسال  من نمیدونی آخه چرا این جناب عصار (جناب و با فتحه بخون) چرا اینجورچی(اینجورکی) آهنج خوند مجه اون آهنج یچی از ما داره به اون یچی دروگ میجه چش بود چه این عصار اونی نخوندی؟ یا اون یچی آهنجش ... شچار ( شکار) یا اوی یچی ... اشتباه بود ... همش از این آهنجای خشن دامبولی دیمبول خوند  منو میجی؟ گر (قر) تو چمرم ,  یه هلو هم تو جلوم جیر چرد( تو گلوم گیر کرد) آخه ای عصار ... ای علی رضا ! تو هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم؟! تو چه پارسال من کنسرتشو دیدی ... تو دیجه چرا ؟!  خوب بالام یه نسترنی , سپیده یی, بهاره یی , سچینه دای گیزیی چیزی میخوندی دلمون وا میشد ...بی ذوگ ضد حال   با اون فوادت چه همش از اول تا آخر هی چلش و تکون داد ولی یه دونه آهنج گری نزد ... اصلا تو ری هم وتو میکنم!!!